Mehmed Akif “önce inanmış adam” dı. Bu sıfatı önce gelmek kaydıyla şairdi, düşünürdü ve kalbi memleketi için çarpan biriydi. İnanmışlığı onun şiirini, hayatını, yaşayışını, şahsiyetini derinden etkilemişti. Şiiri tebliğ için, telkin için, düşünce için, toplumu iyiye götürmek için bir araç saymıştı Mehmed Akif. Kendi yüksek şiir kudretinin ihtirasını toplumun dertlerinin önünde tutsaydı, şüphesiz şiirde, şairlikte […]

3 Kasım habercisi olan son telefon konuşmamız: “Kızım sana bırakabileceğim en büyük mirasım yaşadıklarımdır. Başını hiçbir zaman eğmeyeceksin.” Onun içinde mor dağlara türkü söylemek, uzaktan geçen turnalara el sallamak vardı. O bir devre damgasını vurdu ama içindeki türküyü hiç duymadılar, dinlemediler… Yükselen canhıraş çığlıkların ortasında hep bir “sebep” olarak görüldü, gösterildi. Oysa bir insanın tek […]